Yakamoz ve mehtap…

İşte şurada !
Bahçesine reyhan kokusu sinik
sundurmalı ev.. !
Cumbasının arkasında ise
sırlanmış muhabbet !

Ve mehtabı mutlandıran
yakamoz…
Biri; ay ışığı ki,
güneşten aldığını yansıtmada…
Ötekisi yağ yakan kandil gibi
ışık saçan tek hücreli Noctiluca…
Bu ışıktan nazireye
şahit olan yıldızlar,
burukca imrenip tebessüm etmede…

Ve tan yeri ağarırken:
Sabahın içine sızan güneş…
Kısalır da kısalır
uzamış gölgeler…
Ve gün gibi aşikâr gerçek
yalancı hülyaları huzurdan kovar…
Akşamı iple çeker saatler;
tik-tak, tik-tak
rakamları bir bir adımlar …

Bahçedeki şadırvan
hayat akıtır avuçlara…
Bir an gibi geçen koca ömür
sanki koşar adım
bir uctan öteki uca…
Ve:
Tüterken
titrek dumanıyla bir baca…
Isıtır yürekleri masalcı yaşlı bir dede
çocukca…
torunlara uyutmaca !

Prof.Dr.Suat Kıyak

https://nefais-kelam.blogspot.com/